Piekło pocztowe (oryginalnie Going Postal) – powieść Terry’ego Pratchetta z serii Świat Dysku, wydana w Wielkiej Brytanii 25 września 2004, a w Polsce jesienią 2008 roku. Piekło pocztowe jest pierwszą powieścią Pratchetta nominowaną do nagrody Nebula (w 2005 roku).

Utwór – odmiennie niż poprzednie części cyklu – jest podzielony na rozdziały. Każdy z nich jest, na wzór XIX-wiecznych powieści, poprzedzony kilkuhasłową zapowiedzią mających w nim nastąpić zdarzeń.

Oryginalny tytuł „going postal” w amerykańskim slangu oznacza bycie wściekłym, zestresowanym z powodu swojej pracy aż do posunięcia się do przemocy; w przypadku tej książki jest to także gra słów: „going postal” może być zinterpretowane jako wyrażenie oznaczające, zgodnie z treścią powieści, „powstawanie poczty”.

 

Moist von Lipwig to artysta oszustwa. A także hochsztapler i człowiek, który musi dokonać życiowego wyboru: zostanie powieszony, albo postawi na nogi konające usługi pocztowe w Ankh-Morpork. To trudna decyzja. Musi dopilnować, by przesyłki docierały na miejsce, choćby na przeszkodzie stanął im deszcz, grad, śnieg, psy, Przyjazne i Dobroczynne Stowarzyszenie Pracowników Pocztowych, zły prezes zarządu kompanii semaforowej Wielkiego Pnia oraz nocny zabójca. Randka z Adorą Belle Dearheart też byłaby miła. 

Radość Pratchetta z jego dzieła, z żarcików, gier słownych, pomysłu z listami i samego języka czyni „Piekło pocztowe” jednym z najznakomitszych przykładów jego niewyczerpanej humorystycznej inwencji. 

„The Times” 

Jak wiele najlepszych humorystycznych powieści Pratchetta, jest to powieść o odkupieniu… Pratchett nigdy nie pisze o rzeczach błahych. 

„Time Out” 

Właśnie mroczny klimat oraz żelazna moralność odróżnia jego książki od licznych naśladowców z angielskiej szkoły fantasy spod znaku absurdalnego humoru… 

„Guardian” 

Pratchett jest brakującym ogniwem między Douglasem Adamsem a J.K. Rowling. Inteligencja i wyobraźnia zdobyły mu rzesze fanatycznie wiernych czytelników. 

„Financial Times” 

Terry Pratchett jest jednym z wielkich twórców tego, co Auden nazwał „światami wtórnymi”. Jego pomysłowość zdaje się niewyczerpana. 

A.S. Byatt, „Daily Mail”