Wielce Oats trafił na nie najlepszy moment, by zostać kapłanem. Sądził, że przybywa do Lancre na prostą ceremonię. Tymczasem znalazł się na wojnie między wampirami a czarownicami. Jest tu młoda AGnes, która naprawdę czasem nie jest sobą. Magrat, która stara się połączyć czarownictwo i pieluchy. Niania Ogg… i babcia Weatherwax, która jest prawdziwym problemem. Wampiry są inteligentne. Mają styl i wykwintne kamizelki. Wyszły z trumien i pragną kęsa przyszłości. Wielce Oats wie, że ma modlitwę, ale wolałby topór. „Carpe Jugulum” to dwudziesta trzecia powieść Terry’ego Pratchetta o Świecie Dysku – ale pierwsza, w której wampiry grają główne role. 

Jego obecność jest trwałym i uroczym elementem literatury komicznej – Elizabeth Young, Guardian

Zarówno jego pomysłowość, jak i moralna przenikliwość wydają się niewyczerpane – A.S. Byatt, Daily Express

Carpe jugulum (dosłownie „Chwytaj gardło”; parodia sentencji Horacego „Carpe diem” („Chwytaj dzień”)) dwudziesta trzecia część cyklu Świat Dysku, wydana w 1998 r. , ale pierwsza w której wampiry grają główną rolę. Książka wchodzi w skład cyklu o czarownicach z Lancre.